تانک تی-۷۲ یک
است که تولید آن از اوایل دهه ۱۹۷۰ در شوروی آغاز شد. این تانک شباهتهایی با تانک قدیمیتر اما پیشرفتهتر
تی-۶۴ دارد. تی-۷۲ پس از تانک دیگر شورویها؛
تی-۵۴/۵۵ پرتیراژترین تانک تولیدشده پس از
جنگ جهانی دوم است و در مجموع ۲۵ هزار دستگاه از ساخته شده و توسط دههها کشور مورد استفاده قرار گرفتهاست. تانک
پیدایش
تی-۶۴ را باید یکی از مدرنترین تانکهای زمان خود دانست. البته این تانک مشکلاتی در موتور و سیستم آتش خود داشت و هزینه ساخت آن نیز در مقابل کاراییش زیاد بود. به همین جهت ارتش سرخ و نیروهای پیمان ورشو قادر نبودند با این تانک لشکرهای زرهی خود را نوسازی کنند. در سال ۱۹۶۷ موتور قدیمی وی-۴۶ تی-۶۴ با یک موتور جدید جایگزین شد و با اصلاح بخشهای دیگر تانک جدیدی متولد گردید که تی-۷۲ نام گرفت. در فاصله سالهای ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۳ آزمایشهای لازم بر روی این تانک صورت گرفت و پس از آن کارخانه چلیابینسک با توقف تولید تانکهای
تی-۶۲ و
تی-۵۵ به تولید تانک جدید تی-۷۲ روی آورد.
تاریخچه تولید
تی-۷۲ متداولترین تانک دهه هفتاد در بین کشورهای پیمان ورشو بود. این تانک همچنین به کشورهای دیگری از جمله فنلاند، هند، ایران، عراق، سوریه و یوگسلاوی نیز صادر شد که در برخی از این کشورها تحت لیسانس یا بدون مجوز مونتاژ نیز میگردد. لهستان و چکسلواکی از جمله کشورهایی بودند که قبل از فروپاشی شوروی تی-۷۲ را در داخل خاک خود تولید میکردند. مدل بهینهسازیشدهٔ این تانک در یوگسلاوی با نام ام-۸۴ تولید میشد که در دهه ۸۰ صدها دستگاه از آن صادر گردید. چندین کشور به علاوه روسیه و اوکراین نیز تانکهای تی-۷۲ خود را مورد نوسازی قرار دادهاند که از آن جمله میتوان به مدل پیتی-۹۱ ساخته شده در لهستان اشاره کرد.
در سال ۱۹۸۵ طراحی تی-۷۲ مورد بازنگری کلی قرار گرفت که در نتیجه آن زره تانک قطورتر شده و از موتور قویتری با قدرت ۸۴۰ اسب بخار در آن استفاده شد. سیستم کنترل آتش تانک نیز ارتقا یافت که به موجب آن تی-۷۲ قابلیت نصب و شلیک موشکهای ضد تانک هدایتشونده را نیز پیدا کرد. تی-۷۲بی از معروفترین مدلهای بهینهسازی سال ۱۹۸۵ بود. آخرین به روز رسانی درباره تی-۷۲ به سال ۲۰۰۰ باز میگردد که این تانک با مجهز شدن به دوربین حرارتی دید در شب و زره مقاوم در برابر اورانیوم ضعیف شده ارتقا یافت.
یکی از ویژگیهای تانک تی-۷۲ قابلیتهای جنگی کاملا متفاوت مدلهای اصلی و مدلهای صادراتی آن است. در حالیکه ارتش شوروی و کشورهای عضو پیمان ورشو و متحدین اصلی آنها مدلهای اصلی این تانک را دریافت میکردند. کشورهای دیگر (عمدتاً کشورهای خاورمیانه) تنها امکان خرید مدلهای صادراتی بسیار نامرغوبتر آن را داشتند. تی-۷۲ام مدل صادراتی «تی-۷۲آ» و تی-۷اس مدل صادراتی «تی-۷۲بی» است که زره، سیستم کنترل آتش، تجهیزات هدفگیری و مهمات و گلولههای آن بسیار ضعیفتر از مدلهای اصلی است. همچنین سیستم حفاظتی اتمی-میکروبی-شیمیایی در تی-۷۲ام وجود ندارد و در تی-۷۲اس بسیار ساده است. هدف اصلی از فروش مدلهای نامرغوب به کشورهای دیگر معروف به «مدل میمون» که در دیگر سلاحهای استراتژیک شوروی مثل تانک تی-۶۲، خودرو رزمی پیادهنظام میگ-۲۳ و بمبافکن [۱] جنگ ۱۹۹۱ خلیج فارس یکی از نبردهایی بود که تفاوت قابل توجه تی-۷۲های صادراتی با مدلهای اصلی را نشان داد. در این جنگ قوای زرهی عراق که صدها تی-۷۲ام و تی-۷۲ تولید عراق معروف به «شیر بابل» را در اختیار داشت به طور کامل منهدم شد و تانکهای تی-۷۲ علی رغم صدها دستگاه تلفات حتی نتوانستند به یک تانک ام۱ آبرامز آمریکایی یا چلنجر۱ انگلیسی آسیب جدی برسانند، در حالیکه از نظر فنی توپ ۱۲۵ مم تی-۷۲ قدرت شکست هر تانک مدرنی را دارد.
کاربران
کاربران فعلی
اوستیای جنوبی ۱۰ تی-۷۲ب که از گرجستان به غنیمت گرفته شد.
کاربران سابق
:: موضوعات مرتبط:
نیروی زمینی ,
,
|
امتیاز مطلب : 20
|
تعداد امتیازدهندگان : 5
|
مجموع امتیاز : 5